Bedeker Hoteli Historycznych

Barbara Kaniewska

Wydawnictwo "globalna wioska" 2009

     Wydany w 2009 roku „Polska - Bedeker Hoteli Historycznych” prowadzi czytelników do prawie sześćdziesięciu historycznych budowli oferujących miejsca noclegowe. Barbara Kaniewska wybrała szeroki spektrum obiektów hotelowych: zamki, pałace, dwory, kamienice, szkoła, pastorówka, budynki folwarczne – spichrz, wiatrak, a nawet obora. Wiadomości o ośrodkach noclegowych przekazano w formie opisów, fotografii i mapy. Zwięzłe notatki ograniczają się do zalet obiektu jako hotelu, jego integralnej części restauracji z podkreśleniem atutów serwowanej kuchni. Zarówno charakterystyka, jak i fotografie, głównie skupiają się na wnętrzach budowli przystosowanych do pełnienia funkcji hotelowych.

     Nierzadko zdjęcia w przewodniku są nieoczywiste – prezentują wybrane detale, które nie wiele wnoszą do całokształtu oglądu hotelu historycznego, np. dania z restauracji w Pałacu w Mierzęcinie, Pałac w Sterdyni, Zamku w Rynie. Natomiast, pomimo szczupłości miejsca na stronach publikacji, autorce udało się przekazać wiele interesujących szczegółów z przeszłości i teraźniejszości zabytków. Dowiadujemy się o znanych architektach projektujących budowle, np. Roger Sławski – Pałac Czarny Las, Pompeo Ferreri – przebudowa Zamku w Rydzynie. Poznajemy znakomitych właścicieli rezydencji, np. Zamek w Krasiczynie – Krasiccy, Zameczek myśliwski Promnice – Hochbergowie, Pałac Galiny – w rękach Eulenburgów przez 500 lat,  Zamek Korzkiew – Jerzy Donimirski (obecnie), a także ich gości, np. w Hotelu Copernicus w Krakowie bywali: książę Walii, saudyjska księżniczka, sekretarz stanu USA,  a w Hotelu Monopol w Katowicach Jan Kiepura, Karol Szymanowski, Eugeniusz Bodo itd.

     Barwne fotografie ukazują przykłady niebanalnych elementów wystroju wnętrz hoteli, np. czerwony piec we Dworze Zaścianek, podłoga w Dworku Łukowiska czy żeliwne kolumienki w Pałacu Łochów. Znajdujemy także oryginalne wykończenia budynków, np. wieże z belwederami w Pałacu w Wojanowie,  podwójny szklany dach w Zamku na Skale w Trzebieszowicach czy kryty trzciną Dwór w Chotyni.

 

     We wstępie do książki autorka stwierdziła, że wymienione obiekty stały się ogólnodostępne i że „tylko chęć poznania decyduje o możliwości przekroczenia «wysokich progów»”. Obecnie (rok 2024) nie do końca można się zgodzić z tym spostrzeżeniem. Część tzw. Hoteli historycznych stało się ośrodkami konferencyjnymi lub domami weselnymi i poza zarezerwowanymi terminami są one nieczynne. Coraz częściej zdarza się, że obiekty hotelowe są wynajmowane na imprezy firmowe i niedostępne dla turystów, o czym brakuje informacji na stronach internetowych (Zamek w Rydzynie – czerwiec 2022).

 

  

 

 

     Po piętnastu latach od wydania przewodnika część hoteli jest po prostu zamknięta: Hotel Karczma Chełmińska (lipiec 2023), Dwór Podstolice (sierpień 2020), Dwór w Prusewie (kwiecień 2023), Pałac Julia w Uścikowie (wrzesień 2023). Wydaje mi się, że obecnie nie wszystkie z wybranych przez Barbarę Kaniewską hoteli historycznych spełnia wymogi nazywania ich hotelami, wszak hotele to obiekty świadczące usługi całoroczne i posiadające minimum 10 pokoi. Ale w 2009 roku działalność tych ośrodków noclegowych mogła wyglądać zupełnie inaczej. Bez wątpienia czytelnicy Bedekera z radością powitają nową uaktualnioną edycję przewodnika ze zwiększoną ilością obiektów historycznych, bowiem:

„Siedziby szlacheckie tworzyły historię i żyły historią”

 

* zdjęcia własne z książki