MUZA 2009
Miejsca, jak odcisk palca
Marek Borucki w książce "Polskie gniazda literackie"
zabiera czytelnika w podróż po miejscach związanych z życiem i twórczością
polskich pisarzy. Jego publikacja to wędrówka przez przestrzenie, w
których literatura polska kiełkowała, dojrzewała, a czasem dogorywała w
trudnych warunkach historycznych. To nie tylko album z fotografiami, ale
przede wszystkim zbiór 28 esejów, w których autor łączy
biografie literatów z historią ich domów, pracowni i dworków i pozwala
zobaczyć, że te miejsca są niczym odcisk palca — niepowtarzalne, zrośnięte z
życiem i dziełem swoich mieszkańców.
„Gniazdo” jako metafora
W słowie Od Autora pojawia się zdanie:
„Gniazdo literackie to dom i pracownia twórcy, ale często też niezwykle
ważny element inspirujący twórczość”. Gniazdo to coś więcej niż dom. To miejsce, z którego się wyrasta, do
którego się wraca, które karmi i nadaje tożsamość. Marek Borucki udowadnia, że
dla literatury polskiej gniazda te były fundamentem. Często miały
charakter symboliczny: dwór szlachecki jako mikrokosmos polskości,
kamienica miejska jako świadek przemian społecznych, czy
skromna chata, gdzie w biedzie rodziły się wielkie idee.
Każdy rozdział przedstawia jedno „gniazdo literackie” – przestrzeń, w której powstawały utwory i kształtowała się tożsamość pisarza. Historyk opisuje zarówno życie codzienne autorów, jak i losy samych budynków. Ważne jest to, że pisarz nie ogranicza się do suchych faktów. Wplata anegdoty, cytaty, a także refleksje o tym, jak mieszkanie oddziałuje na twórczość. Dzięki temu czytelnik widzi wyraźnie, że dom czy dwór to nie tylko tło, ale część literackiego świata.
Każdy rozdział przedstawia jedno „gniazdo literackie” – przestrzeń, w której powstawały utwory i kształtowała się tożsamość pisarza. Historyk opisuje zarówno życie codzienne autorów, jak i losy samych budynków. Ważne jest to, że pisarz nie ogranicza się do suchych faktów. Wplata anegdoty, cytaty, a także refleksje o tym, jak mieszkanie oddziałuje na twórczość. Dzięki temu czytelnik widzi wyraźnie, że dom czy dwór to nie tylko tło, ale część literackiego świata.
Turystyka kulturowa
Książka ma duży walor edukacyjny i popularyzatorski. To
propozycja zarówno dla miłośników literatury, jak i osób zainteresowanych
historią Polski czy turystyką kulturową. Publikacja pełni też rolę
przewodnika – ale przewodnika nietypowego. Dostajemy
kontekst historyczny i literacki, który sprawia, że gdy trafimy do
jednego z opisanych miejsc, będziemy patrzeć na nie inaczej.
Mocną stroną tego wydawnictwa jest bogata warstwa ilustracyjna: fotografie – zarówno archiwalne, jak i współczesne – pozwalają porównać dawny i obecny wygląd siedzib i świetnie uzupełniają narrację. Dają one dodatkowe poczucie „obcowania” z przestrzeniami, w których tworzyli pisarze. Książka jest pięknie i starannie wydana, przemyślana.
Na końcu każdego rozdziału zamieszczono szczegółowe informacje turystyczne: dokładny adres danego lokum, wraz ze wskazówkami dojazdu, godzinami otwarcia dla odwiedzających, numerem telefonu.
Mocną stroną tego wydawnictwa jest bogata warstwa ilustracyjna: fotografie – zarówno archiwalne, jak i współczesne – pozwalają porównać dawny i obecny wygląd siedzib i świetnie uzupełniają narrację. Dają one dodatkowe poczucie „obcowania” z przestrzeniami, w których tworzyli pisarze. Książka jest pięknie i starannie wydana, przemyślana.
Na końcu każdego rozdziału zamieszczono szczegółowe informacje turystyczne: dokładny adres danego lokum, wraz ze wskazówkami dojazdu, godzinami otwarcia dla odwiedzających, numerem telefonu.
Ocalanie pamięci
Marek Borucki pisze w sposób
klarowny, przystępny i lekki. Podaje fakty, cytuje fragment listu czy
wspomnień. To sprawia, że książkę czyta się jak serię opowieści, a nie jak
przewodnik turystyczny. Nie brakuje też nuty nostalgii. Autor z
czułością opisuje miejsca, które dziś bywają zaniedbane, zapomniane. Widać w
tym nie tylko troskę o dziedzictwo, ale też próbę ocalenia pamięci – bo
jeśli nie zachowa się jej w słowie i obrazie, to szybko ulegnie zatarciu.
Książka Marka Boruckiego wyróżnia się połączeniem biografii pisarzy z historią miejsc, w których żyli i tworzyli, dzięki czemu daje pełniejszy obraz literackiego dziedzictwa. Autor posługuje się barwnym i przystępnym językiem, co sprawia, że tekst jest lekki, a jednocześnie merytoryczny. Przejrzysta kompozycja oraz różnorodność biogramów czynią lekturę interesującą zarówno dla literaturoznawców, jak i dla miłośników podróży. Choć wybór autorów jest subiektywny, całość stanowi inspirującą zachętę do własnych wędrówek śladami literatury.
Książka Marka Boruckiego wyróżnia się połączeniem biografii pisarzy z historią miejsc, w których żyli i tworzyli, dzięki czemu daje pełniejszy obraz literackiego dziedzictwa. Autor posługuje się barwnym i przystępnym językiem, co sprawia, że tekst jest lekki, a jednocześnie merytoryczny. Przejrzysta kompozycja oraz różnorodność biogramów czynią lekturę interesującą zarówno dla literaturoznawców, jak i dla miłośników podróży. Choć wybór autorów jest subiektywny, całość stanowi inspirującą zachętę do własnych wędrówek śladami literatury.
Literacki album
"Polskie gniazda literackie" to pozycja, która łączy
dzieła, historię i kulturę materialną i jest publikacją dla
każdego, kto chce zrozumieć, że słowo pisane nie powstaje w próżni. Marek
Borucki pokazuje, że pisarstwo wyrasta z konkretnych siedlisk – domów,
dworków, pejzaży – i że warto te lokalizacje znać, aby pełniej rozumieć
dzieła, które w nich powstały. Przypomina czytelnikom, że te miejsca to nie
tylko zabytki – to żywe świadectwa historii, które mówią do nas.
Omawianą książkę można czytać na wiele sposobów: jako
literacki album, przewodnik po Polsce, zbiór
mini-biografii albo po prostu zbiór ciekawych opowieści.
Niezależnie od wybranego trybu, zawsze dostaniemy coś wartościowego. To
lektura, która nie tylko uczy, ale też inspiruje do podróży i refleksji.
Marek Borucki - historyk, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, na
którym uzyskał doktorat z historii Włoch. Przez wiele lat pracował jako
nauczyciel historii w warszawskich liceach. Jest autorem około 40 książek na
temat historii Polski i świata.
Spis treści:
1. Władysław Broniewski – Muzeum WB Warszawa
2. Maria Dąbrowska – Muzeum MD Warszawa
3. Arkady Fiedler – Fiedlerówka Puszczykowo
4. Konstanty Ildefons Gałczyński – Muzeum KIG Pranie
5. Paweł Hulka-Laskowski – Gabinet Pisarza PHL Żyrardów
6. Kazimiera Iłłakowiczówna – Mieszkanie-Pracownia KI Poznań
7. Jarosław Iwaszkiewicz – Muzeum im. A i J I Stawisko
8. Michał Kajka – Muzeum MK Ogródek
9. Jan Kasprowicz – Muzeum JK Zakopane
10. Jan Kochanowski – Muzeum im. JK Czarnolas
11. Maria Konopnicka – Muzeum MK Żarnowiec
12. Zofia Kossak – Muzeum ZKS Górki Wielkie
13. Maria Kownacka – Izba Pamięci MK Warszawa
14. Zygmunt Krasiński – Muzeum Romantyzmu Opinogóra
15. Maria Kuncewiczowa – Kuncewiczówka Kazimierz Dolny
16. Kornel Makuszyński – Muzeum im. KM Zakopane
17. Gustaw Morcinek – Muzeum im. GM Skoczów
18. Zofia Nałkowska – Dom nad Łąkami Wołomin
19. Władysław Orkan – Orkanówka Niedźwiedź
20. Bolesław Prus – Muzeum BP Nałęczów
21. Mikołaj Rej – Muzeum-Dworek MR Nagłowice
22. Władysław Reymont – Izba Pamięci WR Kołaczkowo
23. Lucjan Rydel – Rydlówka Kraków
24. Henryk Sienkiewicz – Muzeum HS Oblęgorek
25. Andrzej Strug – Muzeum AS Warszawa
26. Aleksander Świętochowski – Krzewnia Dom AŚ Gołotczyzna
27. Emil Zegadłowicz – Muzeum EZ Wadowice
28. Stefan Żeromski – Chata-Muzeum SŻ Nałęczów

* zdjęcia własne z książki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz