 
   
  
    Małopolska
  
  sierpień 2024
  
  
        Zamki Ziemi Krakowskiej odwiedziliśmy w drodze do
    ukochanych Tatr. Sucha Beskidzka – mały Wawel, Niepołomice – drugi Wawel,
    Nowy Wiśnicz – trzeci pod względem powierzchni w Polsce, Dębno – ma swoją
    białą damę - Tarłównę. Na Szlaku Orlich Gniazd położone są: Pieskowa Skała,
    Korzkiew, Ojców. Wszystkie te zabytki zasługują na gruntowne zwiedzanie i
    wnikliwe poznanie ich historii.
  
  Pieskowa Skała
  
         Zamek Pieskowa Skała – w pierwszej połowie XIV w. Kazimierz III Wielki
    
    wybudował zamek we wsi Sołuszowa w Dolinie Prądnika, jako element łańcucha
    obronnych zamków Orlich Gniazd. W 1484 r. Krzysztof Szafraniec,
    prawnuk pierwszego właściciela, został ścięty na Wawelu za zbójectwo.
    W  II poł. XVI wieku gotycki zamek przekształcono w
    renesansową rezydencję, a w XVII w. Michał Zebrzydowski dobudował
    system fortyfikacji bastionowych. W czasie potopu szwedzkiego (1655 r.)
    zamek został zniszczony. W 1902 r. z powodu zadłużenia majątku trafił na
    licytację. Powstałe „Towarzystwo Akcyjne Pieskowa Skała” wykupiło
    zamek za kwotę 60 tysięcy rubli. Wielokrotnie trawiły go pożary, był
    odbudowywany i przebudowywany – obecnie przeważa w jego architekturze styl
    renesansowy. W skład zamku wchodzą: budynek oficyny, baszta gotycka,
    loggia widokowa, dziedziniec arkadowy, kaplica, cztery skrzydła, budynek
    bramny.
  
  
  
  
    
  
  
  
  
     
    
           W okresie II wojny światowej pomieszczenia w
      zamku udostępniono na sierociniec, przez który przewinęły się dzieci
      głównie z kresów wschodnich. Po II wojnie światowej zamek w Pieskowej
      Skale przejął Skarb Państwa, po generalnej renowacji w latach 1950–1963
      stał się
 Oddziałem Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu. Obecnie
      znajduje się w nim stała ekspozycje:
      
Europejskie style i mody w sztuce, Kultura Staropolska, Historia
        Pieskowej Skały, Angielskie wnętrza z kolekcją obrazów.
      
      
      
     
  
  
  Sucha Beskidzka 
  
         Zamek Suski – renesansowy zamek nazywany
    „Małym Wawelem”. Kasper Suski postawił w latach 1554–1580 kamienny dwór o charakterze
    obronnym. Kolejny właściciel, Piotr Komorowski, w latach 1608-1630 dokonał
    jego rozbudowy w okazałą rezydencję magnacką w stylu renesansowym, wzorowaną
    na zamku królewskim w Krakowie. Na początku XVIII wieku Anna Wielopolska
    dobudowała dwie wieże i zmodernizowała wnętrze zamku. Wielopolscy byli w
    posiadaniu zamku – od roku 1665 do 1843. W czasie obu wojen światowych na
    zamku mieścił się szpital dla żołnierzy.
  
  
  
  
  
     
   
  
    
 
   
  
    
    
    
           Po II wojnie światowej zamek pełnił różne
      funkcje: stanowił siedzibę suskiego gimnazjum i liceum, internatu, fabryki
      mebli, magazynu Gminnej Spółdzielni. W 1975 roku instytucja o nazwie 
      Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu rozpoczęła trwającą do 1991
      generalną restaurację i konserwację obiektu, po czym otwarto w nim filię
      muzeum wawelskiego. W latach 2017 – 2018 przeprowadzono gruntowną
      renowację zewnętrznych elementów budowli. W zamku swoją siedzibę mają:
        Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej, Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii,
        Towarzystwo Miłośników Ziemi Suskiej, Łucznicze Towarzystwo Sportowe
        „Zamek Suski” oraz hotel i restauracja „Kasper Suski”. 
    
    
   
  
  
  Nowy Wiśnicz
  
        
    Zamek wzniesiony przez Jana Kmitę w drugiej połowie XIV w. Wczesnobarokowy korpus
    zamku z elementami renesansowymi zbudowano na planie czworoboku z
    wewnętrznym dziedzińcem. Zwieńczono go czterema basztami w narożach. 
    Na zamku w Wiśniczu w XVII wieku spisano tzw. zebranie potraw w
    Compendium kuchmistrza księcia Lubomirskiego Stanisława
    Czernieckiego. Od 1593 roku w posiadaniu rodu Lubomirskich. Stanisław
    Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża przebudował dawny zamek Kmitów w
    barokową rezydencję Rzeczypospolitej. W czasie potopu szwedzkiego zamek
    poddał się bez walki Szwedom, został ograbiony a zabudowania gospodarcze
    zniszczone. W połowie XVIII wieku przeszedł na własność rodu Sanguszków, a
    potem Potockich i Zamoyskich. W 1901 roku został wykupiony przez
    Zjednoczenie Rodowe Lubomirskich, którzy rozpoczęli remont
    rezydencji. Od 1928 roku pracami kierował Adolf Szyszko-Bohusz, do wybuchu
    II wojny światowej.  
  
  
  
  
 
  
  
         Po wojnie zamek przejęło państwo, a od roku 1949
    prowadzone były prace remontowe i rekonstrukcyjne przez Alfreda Majewskiego.
    Obecnie  w zamku mieści się Muzeum Ziemi Wiśnickiej. Do 2019
    roku Skarb Państwa toczył spór o zamek ze Zjednoczeniem Rodowym Książąt
    Lubomirskich. Od 2020 roku ma status Pomnika Historii Polski.
    
Niecodzienny pokaz – Bastion VR na Zamku w Wiśniczu jest
    nowatorską i unikatową próbą przedstawienia odległej historii przy pomocy
    najnowszych technologii wizualnych. 
  
   
 
  
 
 
   
  
   
 
  
 
 
  
  Niepołomice
  
         Gotycki zamek królewski z połowy XIV wieku  nazywany jest
      "drugim Wawelem". Został wybudowany dla króla Kazimierza Wielkiego, a składał się z
    trzech wież, budynków w skrzydłach oraz murów kurtynowych wokół dziedzińca.
    Budowę kontynuowali następni królowie: Władysław II Jagiełło, Zygmunt I
    Stary, a następnie Zygmunt II August. Zygmunt I Stary gruntownie przebudował
    zamek, nadając mu formę czworoboku z dziedzińcem wewnętrznym. W 1550 roku
    wielki pożar zniszczył dwa skrzydła. Za panowania króla Zygmunta Augusta
    odbudowano i przebudowano zamek w stylu renesansowym. Zasługą
    królowej Bony były słynne ogrody włoskie. Po najeździe Szwedów w 1655 roku
    zamek zamieniono na magazyn żywności, zniszczono kościół, złupiono miasto.
    Od połowy XVIII wieku zamek przejął król August Mocny później August III. Po
    rozbiorze Polski w 1772 roku zamek wraz z miastem przeszedł pod panowanie
    Austriaków, którzy przeznaczyli go na koszary. Następnie zamek pełnił
    funkcje mieszkaniowe, magazynowe i obiektu użyteczności
    publicznej.  
  
  
  
 
 
  
  
         W czasie II wojny światowej zamek przeszedł w ręce
    niemieckie. W okresie powojennym popadał w ruinę. Od 1991 roku, kiedy stał
    się własnością Gminy Niepołomice, przystąpiono do kompleksowych prac
    renowacyjnych trwających do 2007 r. Obecnie mieści
    Muzeum Niepołomickie i hotel Zamek Królewski. W muzeum można
    podziwiać galerie malarstwa i rzeźby ze zbiorów Muzeum Narodowego w
    Krakowie: Sukiennice w Niepołomicach 2. Znane i nieznane. 
  
  
   
 
   
  
  
  
         Niepołomicki ratusz (siedziba Urzędu Miasta
    i Gminy) zbudowany w stylu  neogotyckim w 1903 r. przez Jana
    Sas-Zubrzyckiego. Budynek tworzą dwa krótkie skrzydła zestawione
    prostopadle, a w miejscu ich połączenia postawiono wieloboczną wieżę
    zwieńczoną stromym ostrosłupowym daszkiem. Nieopodal znajduje się
    kościół pw. Dziesięciu Tysięcy Męczenników ufundowany w XIV w. przez
    Kazimierza Wielkiego.
  
  
  
 
Dębno 
       Zamek - W latach 1470–1480 Jakub z Dębna herbu
  Odrowąż zainicjował budowę zamku późnogotyckiego. Zamek był na przestrzeni wieków
  kilkakrotnie remontowany przez zmieniających się właścicieli: w 1586 roku
  przeszedł renowację w stylu renesansowym. Obecnie zamek składa się z
  czterech piętrowych ceglanych budynków osadzonych na kamiennych podmurówkach
  zwieńczonych dachami z czerwonej dachówki. Otaczają one dziedziniec ze studnią
  i drewnianymi gankami, a na zewnątrz znajdują się dwie narożne baszty na
  kamiennych cokołach.  
  
 
 
  
  
         W 1945 roku zamek przejęły władze państwowe. W
    latach 1970–1978 przeszedł gruntowną renowację, a od 1978 roku mieści się w
    nim oddział Muzeum Ziemi Tarnowskiej w Tarnowie.  
  
  
 
Korzkiew
       Zamek w Korzkwi – zamek rycerski z XIV wieku
  znajdujący się na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, wybudowany w systemie tzw.
  Orlich Gniazd, we wsi Korzkiew, w powiecie krakowskim. W 1352 roku
  sędzia krakowski Jan de Syrokomla, kupił wzgórze Korzkiew i wybudował na nim
  prostokątną, kamienną, podpiwniczoną wieżę, pełniącą funkcję obronną i
  mieszkalną. Wnuk Jana, Zaklika Korzkiewski dowodził chorągwią w Bitwie pod
  Grunwaldem. W 1805 roku zamek przestał pełnić funkcję mieszkalną dla właścicieli dóbr.
  Pod koniec XIX w. zamieniony na spichlerz zamek popadł w ruinę. Od 1997 r.
  jego właścicielem jest architekt Jerzy Donimirski, który podjął się
  odnowienia i odbudowania zamku. Planowana jest także odbudowa mieszczącego się
  dawniej w pobliżu zamku dworu, stawów, a także stworzenie małego muzeum i
  skansenu. 
  
  
  
   
 
  
 
 
   
  
  Ojców 
  
         Zamek wzniesiono na polecenie
    Kazimierza Wielkiego w II połowie XIV w. Po 1536 r. zamek na 20 lat
    przeszedł w ręce królowej Bony Sforzy. W 1829 r.
      Konstanty Wolicki
    nabył zamek od rządu Królestwa Kongresowego. Wielokrotnie zmieniał
    właścicieli, był niszczony i przebudowywany. Po 1859 r.  A.
    Przeździecki z kamienia pochodzącego z zamkowych murów wybudował hotel
    „Kazimierz” i restaurację „Łokietek”. Kolejne remonty odtworzyły wieżę
    bramną i basztę obronną udostępniane do zwiedzania. Dziś to tylko ruina
    zamku na Szlaku Orlich Gniazd.
  
  
 
  
  
   
 
   
 
  
  
      
  
  
  
        Kaplica „Na Wodzie” - Wzniesiona została w 1901, w
    miejscu dawnych łazienek zdrojowych „Goplana”, na betonowych
    fundamentach okrakiem nad dwoma brzegami potoku Prądnik. Niezwykłe
    usytuowanie obiektu wynikało z ominięcia carskiego zakazu budowania na ziemi
    ojcowskiej, zbudowano więc kaplicę na wodzie. Kapliczka utrzymana jest w
    stylu szwajcarsko-ojcowskim.
  
  
  Rzezawa
  
         Hotel Kasztel stylizowany na zamek, to
    nowoczesny obiekt o wnętrzach, nawiązujących swoim wystrojem do tajemniczych
    legend, bajek i czasów rycerskich. Nastrojowe oświetlenie korytarzy
    inspirowane było  średniowieczem. Restauracja oraz sale konferencyjne
    i bankietowe ozdobiono unikalnymi malowidłami.
  
  
     
  
  
     
    
  
   
 
  
  
   
  
        O pałacach, dworach, sanktuariach Ziemi Krakowskiej
    będzie później :)
  
  
  
   
   
  
    * zdjęcia własne  CANON EOS 1300D