Moje pierwsze boje. Wspomnienia spisane w twierdzy magdeburskiej.
Józef Piłsudski (1867 - 1935)
Wydawnictwo Łódzkie 1988
Gdzie można poczytać o Szarej Piechocie?
„Legiony to żołnierska
nuta…” - pieśń śpiewana po 1989 roku głośno, a
oficjalnie uznana w 2007 roku za Pieśń
Reprezentacyjną Wojska Polskiego, całkiem inaczej brzmiała wieczorem
jesienią 1984 roku (w rok po zniesieniu stanu wojennego w Polsce) emocjonalnie
wykonywana w wąskim gronie przez przedwojenną harcerkę. Tego dnia moja wiedza
na temat Legionów Polskich była jednak znikoma, o czym dziś z zakłopotaniem donoszę.
Szczęśliwym trafem w tzw.
wolnej Polsce z powodzeniem wprawiono w ruch
machinę wydawniczą i coraz częściej pojawiały się publikacje przybliżające przebieg wydarzeń,
które pomogły nam, Polakom, odzyskać Niepodległość. Niestrudzenie, z zapałem i
uporem nadrabiałam zaległości w lekturze dotyczące prawdziwej, zgodnej z
faktami, historii Polski
dwudziestowiecznej. Stopniowo otwierały mi się oczy i zaczynałam pojmować,
jak bardzo nieznana mi wcześniej wersja historii odbiega, a co więcej, stoi w
sprzeczności z tą, którą publicznie szerzono i której uczono w szkołach „za
komuny”. W ferworze walki o zmodyfikowanie mojej wiedzy historycznej, ze
zdumieniem spostrzegłam, że przed przełomowym 1989 rokiem również pojawiały się
na rynku nieliczne wartościowe książki.
W 1988 roku Wydawnictwo
Łódzkie wydało niepozorną książeczkę z szarą (sic!) okładką o znamiennym tytule
„Moje pierwsze boje”, z tekstem opartym na wydaniu z 1926 roku. „Wspomnienia spisane w twierdzy
magdeburskiej” po raz pierwszy ukazały się w Warszawie 1925 roku opublikowane
nakładem Instytutu Wydawniczego „Bibljoteka Polska”. Autor niniejszych relacji, Józef Piłsudski, rozpoczął utrwalanie swoich
legionowych wspomnień w Magdeburgu, gdzie przebywał na internowaniu do
listopada 1918 roku. Marszałek dokończył i opracował do druku swoje rękopisy w
dworku w Sulejówku pod Warszawą po usunięciu się w cień życia politycznego w
1923 roku.
 |
| Legiony z Limanowej do Kamienicy - 1914 |