Wólka Czepowa - czerwiec 2024
Kłodawskie Dwory w Wólce Czepowej
IV Konferencja historyczna „Rodziny ziemiańskie okolic Kłodawy” odbyła się w czerwcu 2024 r. we dworze w Wólce Czepowej (dziś to Szkoła Podstawowa Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich). Jej organizatorem było stowarzyszenie Kłodawskie Dwory, patronatem imprezę objęło Polskie Towarzystwo Ziemiańskie natomiast partnerem wydarzenia był rocznik naukowy Polonia Maior Orientalis. Pomysłodawca sesji – grupa Kłodawskie Dwory – zajmuje się historią i stanem obecnym dawnych siedzib ziemiańskich pogranicza Wielkopolski, Mazowsza i Kujaw. Prezes Krzysztof Kocel zaprosił na spotkanie właścicieli dworów, potomków rodzin szlacheckich, przedstawicieli towarzystw kulturalnych, muzeów regionalnych oraz pasjonatów polskich gniazd rodzinnych. Przedstawiono wiele interesujących referatów i prezentacji…
Referaty i wykładowcy:
- Gałeccy z Wólki Czepowej i ich ziemiańskie sąsiedztwo – Grażyna i Ireneusz Niewiarowscy, Towarzystwo Samorządowe
- Architektura rezydencjonalna ziemiaństwa przełomu XIX i XX wieku w krajobrazie obecnej Wielkopolski Wschodniej – przemiany, formy i funkcje – dr Makary Górzyński, Uniwersytet Kaliski
- Na deptaku w Ciechocinku. Ziemianie u wód – prof. dr hab. Piotr Wiland, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
- Wędrówki po dworach powiatu łęczyckiego, kutnowskiego i kolskiego z pamiętnikiem Michała Rawity-Witanowskiego – aptekarza-krajoznawcy (1859-1943) – dr Barbara Gańczyk, historyk regionalista
- „Pasją i sensem jego życia był Głaznów”. Władysław Kiejstut Matlakowski – Adam Matlakowski.
Konferencja "Rodziny ziemiańskie okolic Kłodawy" to wydarzenie związane z popularyzacją historii i dziedzictwa rodów szlacheckich zamieszkujących okolice Kłodawy, a które miały istotny wpływ na rozwój regionu. Poruszane tematy obejmowały dzieje rodów szlacheckich oraz ich wkład w rozwój lokalnej społeczności. Skupiono się na zachowaniu dziedzictwa kulturowego poprzez ochronę pamiątek, archiwów, dokumentów i innych źródeł historycznych. Zaprezentowano przykłady zabytków architektury i majątków ziemiańskich analizując rolę, jaką herbowe rodziny odgrywały w lokalnej gospodarce, polityce i kulturze. Wspomniano o aktualnych projektach i inicjatywach mających na celu ochronę i popularyzację dziedzictwa ziemiańskiego. Ponadto utworzono platformę do dyskusji i wymiany informacji między zaproszonymi gośćmi i uczestnikami sesji naukowej.
Wernisaż wystawy i promocja książki
Wydarzeniem towarzyszącym Konferencji (choć wcześniejszym) był wernisaż wystawy zatytułowanej „Ziemianie okolic Kłodawy. Dziedzictwo i pamięć" autorstwa Grażyny Niewiarowskiej, jaki odbył się w Gminnym Ośrodku Kultury w Kłodawie. Równocześnie miała miejsce promocja książki pod takim samym tytułem, wydanej przez Towarzystwo Samorządowe w Koninie. Pani Grażyna Niewiarowska przybliżyła dzieje około 30 dworów ziemiańskich okolic Kłodawy posiłkując się archiwalnymi zdjęciami i dokumentami, wspomnieniami, pamiętnikami i obrazami, nierzadko pochodzącymi od potomków wspomnianych rodzin. Uczestnicy konferencji, po zakończeniu obrad, wspólnie wybrali się do kłodawskiego Ośrodka Kultury, aby obejrzeć ekspozycję przedstawiającą przeszłość kłodawskiego ziemiaństwa, ulokowaną w owalnym westybulu budynku.
Dwór w Wólce Czepowej
Dwór w Wólce Czepowej to zabytkowy obiekt o bogatej
historii, związany z
rodami ziemiańskimi
z okolic Kłodawy. Ten historyczny dwór jest jednym z kluczowych punktów
dziedzictwa kulturowego regionu i stanowi ważny element lokalnej
tożsamości.
Od połowy XIX wieku dziedzicami Wólki
Czepowej byli Gałeccy herbu Junosza. Wacław Gałecki (1888-1954)
prowadził w wóleckim majątku nowoczesne gospodarstwo rolne, angażował się w
rozwój lokalnej społeczności, odpowiadał na potrzeby miejscowych wspólnot,
jaki i organów państwowych. Udzielał się w towarzystwach, stowarzyszeniach,
spółdzielniach, także w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” czy
straży ogniowej w Kłodawie. W 1930 r. w miejscu zniszczonego pożarem,
drewnianej budowli, Wacław Gałecki rozpoczął wznoszenie
murowanej siedziby. Niestety, w ukończeniu prac przeszkodził mu wybuch II wś. Rodzinę Gałeckich
wysiedlono z majątku w grudniu 1939 r. Budowę sfinalizował niemiecki
właściciel. Po zakończeniu wojny dobra rozparcelowano a dwór przekazano
Samopomocy Chłopskiej w Błędowie. Od 1949 r. we dworze mieszczą się
placówki edukacyjne. Obecnie jest to
Szkoła Podstawowa Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich im. Kard.
Stefana Wyszyńskiego.
Obiekt reprezentuje klasyczny styl dworski,
charakteryzujący się elegancją i prostotą. Murowany budynek na planie litery
„H”, parterowy, z piętrowym ryzalitem na froncie, posiada
czterokolumnowy portyk z trójkątnym frontonem, a od tyłu
taras ze schodkami. Użytkowe poddasze w tylnej elewacji wyposażono w
facjatki na dachu. Wnętrza dworu zaadaptowano na potrzeby szkoły.
Dawną siedzibę rodziny Gałeckich otacza malowniczy park, gdzie
wśród pozostałości starodrzewu znajduje się figura Matki Boskiej, i
gdzie posadzono tzw. Dęby Pamięci
ofiar NKWD zamordowanych w 1940 r. oraz umieszczono pamiątkową
tablicę. Odnalezioną tablicę nagrobną rodu Gałeckich umieszczono
przed tarasem budowli.
Dziedzictwo i Pamięć regionu
Od wieków dwór był
ośrodkiem życia ziemiańskiego, miejscem licznych spotkań towarzyskich i wydarzeń kulturalnych
integrujących lokalną społeczność. Stanowił
centrum zarządzania majątkiem ziemskim, a jego historia jest ściśle
związana z losami rodów szlacheckich. Współcześnie dwory pełnią przeróżne
funkcje, do których je specjalnie przystosowano.
Dwór w Wólce Czepowej
poza swą obecną rolą stał się centrum kulturalnym, w którym odbywają
się konferencje, wystawy, koncerty oraz inne wydarzenia promujące lokalne
dziedzictwo. Jest także atrakcją turystyczną, przyciągającą
miłośników historii i architektury.
Jednym z ważnych wydarzeń, jakie
odbyły się w podkłodawskiej wsi była historyczna konferencja, która
zgromadziła badaczy, historyków, genealogów oraz miłośników lokalnej
historii, dyskutujących o Dziedzictwie i Pamięci regionu. Dwór w
Wólce Czepowej dodał wydarzeniu historycznego i kulturowego kontekstu, co
przyczyniło się do jego niepowtarzalnej atmosfery, którą z pewnością
zapamiętali wszyscy uczestnicy.
I ja tam byłam...
* zdjęcia własne CANON EOS 1300D oraz Ireneusz Niewiarowski i Gmina Kłodawa
W czasach kiedy wiedza o swojej rodzinie sięga najwyżej dziadków wspaniale było się spotkać z pasjonatami genealogii którzy tak pięknie potrafią pokazać dzieje rodów z naszej okolicy . To porządkowanie historii ludzi jest bardzo inspirujące do zabrania się do odkrycia swoich przodków i do dalszej pracy aby pozostawić ślad po sobie dla kolejnego pokolenia. Serdecznie dziękuje Pani za piękne opisanie spotkania i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń