Siła kobiecości

Iwona Majewska-Opiełka

GWP 2011

Syzyfowa praca

     Dwuwyrazowe tytuły książek Iwony Majewskiej-Opiełka łatwo zapadają w pamięć i niosą pozytywny ładunek energii: „Akademia sukcesu”, „Wychowanie do szczęścia”, „Ku doskonałości”. W jednej z ostatnich publikacji autorka nobilituje „Siłę kobiecości”, która drzemie w każdej z nas. Na kilkuset stronach przekonuje czytelniczki do tego, by stawały się silnymi i kobiecymi „kowalami swego losu” (kowalkami?). By nie ulegały presji rodziny i środowiska, schematom i mitom poprawności nie-politycznej i podejmowały życiowe decyzje zgodnie ze swymi prawdziwymi potrzebami. Doświadczona pani psycholog tłumaczy kobietom, że życiowe dylematy typu: czy być mężatką, singielką, matką, pracować czy nie, należy rozstrzygać po uprzednich szczerych rozmowach ze sobą.  Ważne jest, aby przed podjęciem jakichkolwiek działań odpowiedzieć sobie na kilka pytań:

„1. Dlaczego to robię? 

 2. Dla kogo to robię? 

 3. Czy to zachowanie jest zgodne z moim głosem wewnętrznym?”

Uniwersalna żołnierka

     Priorytetem silnej kobiety, którą z pewnością stała się Iwona Majewska-Opiełka, jest samorealizacja rozumiana jako „pełne wyśpiewanie własnej duszy, realizacja potrzeb, urzeczywistnienie potencjału tkwiącego w indywidualnych zdolnościach i potrzebach”. Warunkuje ona osiągnięcie subiektywnego dobrostanu, którego spełnienie autorka dostrzega m.in. w pracy zawodowej kobiet, niewykluczającej bycia matką, lecz uzupełniającej i dowartościowującej kobietę. Definiując pojęcie domu pisarka zwraca uwagę na rozumienie podziału obowiązków między kobietą a mężczyzną. Dzięki wychowaniu,  my kobiety, mamy wdrukowaną mentalność Matki Polki samodzielnie dającej sobie radę ze wszystkimi problemami. Bo współczesna kobieta to nie tylko kapłanka domowego ogniska, ale wielofunkcyjna istota ludzka, wykonująca wiele zadań i zajmująca się wieloma sprawami jednocześnie. Z tej przyczyny winna uświadomić sobie własną wartość i egzekwować prawa należne jej w rodzinie i społeczeństwie.

Kobieta sama w domu

     Publikacja Iwony Majewskiej-Opiełka ukazuje również zagrożenia będące konsekwencją niskiego poczucia własnej wartości wielu, wielu kobiet. Począwszy od ofiar domowej przemocy, przez depresje niespełnionych, niedowartościowanych żon i matek, do samotnych zgorzkniałych starszych pań obijających się po pustych gniazdach, z których już dawno temu wyfrunęły dorosłe dzieci. Obraz tych mrocznych perspektyw nie jest jednak przejawem li tylko czarnowidztwa autorki. Jest jednym ze sposobów na motywowanie kobiet do świadomego, skutecznego działania, aby kobieta „rosła w siłę”.  Dlatego właśnie książka o sile kobiecości zbudowana z warstwy teoretycznej i praktycznej zawiera nader interesującą definicję kobiecości. Autorka utożsamia ją z pięknem, troską, wrażliwością, współdziałaniem, intuicją, skupieniem, poświęceniem, duchowością. Przeciwstawia kobiecości męską nadaktywność, rywalizację, bezwzględność. Iwona Majewska-Opiełka na kartach jednej książki potrafiła przekazać istotę mechanizmów rządzących relacjami kobiet i reszty świata, i z dużym wyczuciem podpowiadała, co robić, aby nie walczyć z mężczyznami, lecz budować „Mosty zamiast murów”.

Czarownica z  lipstick

     Iwona Majewska-Opiełka posługując się przykładami ze swej praktyki doradczej korzystała z wypowiedzi uczestniczek szkoleń z zakresu rozwoju osobistego, najpełniej ilustrujących omawiany problem. Symptomatyczne zdanie „Właśnie sobie uświadomiła, iż przestała marzyć. Uznała, że to, co ma, to standard i szczyt możliwości”, wypowiedziane szczerze przez przedstawicielkę płci pięknej, winno być pierwszym krokiem w kierunku kreowania silnej kobiecości. Publikacja pięknej, prawdziwej kobiety usiana jest życzliwymi poradami oraz zadaniami, które stają przed kobietami pragnącymi pozytywnej zmiany „Trzeba zastanowić się nad tym kim jesteśmy, jakie są nasze najważniejsze pragnienia i jakie mamy posłannictwo życiowe”. Dowodzi szczególnej ważkości pozytywnego myślenia, poczucia obfitości, spójności wewnętrznej oraz roli komunikacji w budowaniu w sobie prawdziwej kobiety.

Epoka sercowa

     Iwona Majewska-Opiełka stworzyła książkę dla wszystkich kobiet pisząc ją prostym, przystępnym językiem. Kobieca wrażliwość i rzeczowość pozwoliły jej na sformułowanie lakonicznych trafnych stwierdzeń, np. „Nie można mieć w życiu wszystkiego, ale można mieć wszystko, co jest potrzebne do szczęścia”. Zapamiętałam intrygującą przypowieść o Szerpach wspinających się z turystami w Himalajach, którzy w następujący sposób tłumaczyli swój niespodziewany postój: „Po prostu szliśmy za szybko i nasze dusze zostały z tyłu”. Czy aby na pewno zdanie to dotyczy tylko górskich tragarzy? Znalazłam też autoironiczną opowieść autorki o jej pretensjach do partnera, który nie udzielił jej pomocy. Jego odpowiedź jest bezcenna: „Trzeba byłoby cię związać, żeby ci pomóc”.

Sztuka przetrwania

     W zakończeniu, nazwanym przez Iwonę Majewską-Opiełka Antyseksmisją, znalazło się bardzo mądre, głębokie zdanie podsumowujące nie tylko treść książki, ale i poglądy autorki dotyczące przyszłości naszej planety: „Ewolucja dzisiaj to nie walka o przetrwanie biologiczne w myśl walki o byt, ale o przetrwanie świata w ogóle, o zrównoważenie mądrością i miłością rozwoju technologii i cywilizacji”. O nas kobietach traktuje zaś cytat MarianneWilliamson, który mógłby stać się mottem dla działań piękniejszej połowy ludzkości: 

„Jesteśmy córkami historii i matkami dla nowego świata”.

http://oldfashionedgirl.pl